Oleg Jewgiejewicz Grigoriew to poeta i artysta,typowy przedstawiciel podziemia Leningradzkiego w XX wieku. Urodził się w 1943 r. Podczas ewakuacji na terytorium Wołogdy. Po wojnie Oleg Jewgiejewicz wraz z matką i bratem przeniósł się do Leningradu.
Przyszły poeta rozpoczął swoją działalność twórcząjako artysta. Oleg Grigoriew od dzieciństwa lubił rysować i początkowo chciał zostawić swój ślad w tej sferze sztuki. Dlatego wyjechał na studia do szkoły artystycznej w Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie. Ale później został wykluczony. Stało się to w 1960 r., Ponieważ powód wykluczenia studenta został sformułowany jako "formalizm", tak naprawdę okazję można nazwać próbą obrony przez przyszłego poetę jego indywidualności. Również powody, by nazywać to, co narysował, nie były ani tym, ani nie, był awanturnikiem o specjalnym oku, chwytającym satyryczną i tragiczną stronę życia, której wielu nie lubiło.
Po opuszczeniu Akademii i rozstaniu się ze swoim "artystycznym" marzeniem Oleg Grigoriew zaangażował się w zupełnie inne, dalekie od twórczości działania. W tym czasie pracował jako stróż, palacz, woźny.
Mimo to był utalentowaną osobą.A jego umiejętności nie ograniczały się tylko do rysowania. Wiersze Oleg Grigoriew zaczął pisać od 16 lat. Pisząc swoje prace, w pełni przywykł do tej roli, przeważył jego infantylizm i ekscentryczność, i to z tym nastawieniem zawsze żył i pisał.
W 1961 roku poeta wynalazł czterowiersz: "Poprosiłem elektryka Pietrowa". Ten mały wiersz stał się powszechnie znanym i ulubionym poematem ludowym.
Ten człowiek miał niesamowitą zdolność.Poeta Oleg Grigoriew widział dorosłych oczami dzieci i dzieci oczami dorosłych, co sprawiło, że stał się popularny wśród nich. Miniatury z wierszy były łatwo zapamiętywane, a prawdomówność opisywanego absurdu była jeszcze bardziej atrakcyjna dla narodu radzieckiego.
Główną właściwością wierszy Olega Grigoriewa jest ironia. W ZSRR, delikatnie mówiąc, nie była zachęcana. Ale bez ironii oglądanie wiadomości w telewizji lub czytanie sowieckich gazet tamtych czasów było po prostu niemożliwe. Z kpiącym podejściem do współczesnej rzeczywistości wszystko było wtedy zakryte, więc ta osobliwość poezji Olega Grigoriewa okazała się popularna i niezapomniana.
W 1971 r. Ukazała się pierwsza książka autora. Oleg Grigoriev opublikował wiersze i opowiadania dla dzieci. Książka nosiła nazwę „Ekscentrycy” i zyskała szeroką popularność wśród Rosjan. Z kilku jego dzieł powstały nawet wydawnictwa popularnego magazynu telewizyjnego „Yeralash”. Wiele dzieł z tej kolekcji stało się częścią miejskiego folkloru w Petersburgu. Ironia w tej książce dla dzieci była znacznie łagodniejsza, wiersze tutaj są dość słodkie, zabawne, a czasem nawet wyrwane z serca.
Na początku lat 70. poeta został skazany na dwóchrok „dla pasożytnictwa”. Jego kara polegała na przymusowej pracy przy budowie zakładu w regionie Wołogdy, gdzie służył mu bezpośrednio. Ale później poeta został wypuszczony wcześnie.
W 1975 r. Wziął w nich udział Oleg Grigorievpowszechnie znana na czas wystawy w DC „Nevsky”. Ale nawet ten sukces nie przyczynił się do podniesienia moralności autora. Nadal kontynuował i nadal pił, a coraz bardziej stawał się osobą, która była nie do pogodzenia nie tylko ze społecznym życiem społeczeństwa, ale także ze stroną domową.
W 1981 r. Ukazała się jego druga książka.dzieci - „Wzrost witaminy”. Niestety, wersety z niego wywołały nieporozumienia i oburzenie niektórych ważnych przedstawicieli środowisk literackich, dzięki czemu Grigoriev nie został wówczas przyjęty do Związku Pisarzy.
Jego następna książka, The Talking Raven, jest opublikowana.już w nowych czasach dla kraju - podczas Pierestrojki w 1989 roku. W tym samym roku otrzymał następujące przekonanie - „za zamieszki i opór policji”, ale za to otrzymał wyrok w zawieszeniu. Otrzymał taką lekką karę, ponieważ wielu kolegów przemawiało wtedy w jego obronie.
Życie Olega Grigoriewa było dość trudne, w ostatnich latach był stale pod wpływem alkoholu, jak zresztą przez całe życie.
Jednak pod koniec życia poeta przeszedł ważne wydarzenie - sześć miesięcy przed śmiercią został ostatecznie przyjęty do Związku Pisarzy.
Oleg Evgenievich Grigoriev umiera 30 kwietnia 1992 rokulat. Przyczyną jego wczesnej śmierci była perforacja wrzodu żołądka. Pogrzeb Olega Grigorieva odbył się w Petersburgu na cmentarzu Wołkowa. Na cześć poety w domu przy ulicy Puszkinskiej 10, w północnej stolicy otwiera się tablica pamiątkowa z jego imieniem.
Oleg Grigoriev napisał wiersze naprawdę odpowiedzialneironiczny duch epoki sowieckiej. Do dziś wielu podziwia humor i łatwość takiej poezji. Oleg Grigoriev wydawał swoje książki w małych ilościach, ale zyskał sławę publiczności i nadal jest publikowany.
