W erze gier online i filmów niewiele osób czyta książki. Ale jasne ujęcia znikną z pamięci w ciągu kilku minut, ale literatura klasyczna, która jest czytana od stuleci, jest zapamiętana na zawsze. Nieracjonalne jest pozbawianie się możliwości cieszenia się nieśmiertelnymi dziełami geniuszy, ponieważ niosą one nie tylko przyjemność estetyczną, ale także odpowiedzi na wiele pytań, które nie straciły ostrości przez setki lat. Do takich diamentów światowej literatury należy "Hamlet", którego krótkie podsumowanie czeka na was poniżej.
Geniusz literatury i teatru narodził się w 1564 rokurok ochrzczony 26 kwietnia. Ale dokładna data urodzenia nie jest znana. Biografia tego niesamowitego pisarza nabrała wielu mitów i przypuszczeń. Być może wynika to z braku dokładnej wiedzy i zastąpienia ich przypuszczeń.
Wiadomo, że mały William dorastał w bogatymrodzina. Od najmłodszych lat uczęszczał do szkoły, ale nie mógł jej ukończyć z powodu trudności materialnych. Wkrótce nastąpi przeniesienie do Londynu, gdzie powstanie Szekspir "Hamlet". Powtarzanie tragedii ma na celu zmotywowanie dzieci w wieku szkolnym, studentów, ludzi, którzy kochają literaturę, czytają ją w całości lub robią to samo.
Tragedia została stworzona na podstawie "wędrownego" spisku wokółDuński książę Amlet, którego wuj zabił ojca, by przejął władzę nad państwem. Początki fabuły krytyki można znaleźć w duńskich kronikach Gramatyki Saxo, pochodzących z około XII wieku. Podczas rozwoju sztuki teatralnej nieznany autor tworzy dramat na ten temat, zapożyczając go od francuskiego pisarza François de Beaufort. Najprawdopodobniej to właśnie w teatrze Szekspir uczy się tej historii i tworzy tragedię "Hamlet" (krótka relacja patrz poniżej).
Krótkie opowiadanie Hamleta o aktach da wyobrażenie o fabule tragedii.
Akt rozpoczyna się od rozmowy dwóch oficerów, Bernardoi Marcellus, o tym, co widzieli w nocy ducha, który jest bardzo podobny do zmarłego króla. Po rozmowie naprawdę widzą ducha. Żołnierze próbują z nim rozmawiać, ale duch nie odpowiada na nie.
Dalej czytelnik widzi obecnego króla, Klaudiusza,i Hamlet, syn zmarłego króla. Klaudiusz mówi, że poślubił Gertrudę, matkę Hamleta. Nauczywszy się tego, Hamlet jest bardzo zdenerwowany. Pamięta, co było godnym właścicielem królewskiego tronu, jego ojcem, i jak kochali się jego rodzice. Zaledwie miesiąc minął od jego śmierci, a jego matka wyszła za mąż. Przyjaciel księcia, Horatio, mówi mu, że widział ducha, obłąkańczo podobnego do jego ojca. Hamlet postanawia pójść ze swoim towarzyszem na nocnym dyżurze, aby zobaczyć wszystko na własne oczy.
Brat Hamleta, brat Ofelii, Laertes, wychodzi i żegna się z siostrą.
Hamlet na stacji dyżurów widzi ducha. To jest duch jego zmarłego ojca. Mówi swojemu synowi, że umarł nie od ukąszenia węża, lecz od zdrady swego brata, który zajął jego tron. Klaudiusz wlał się do uszu jego brata, wybielaczem, który otruł go i natychmiast go zabił. Ojciec prosi o zemstę za swoje morderstwo. Później Hamlet krótko opowiedział o tym, co usłyszał, i powiedział swojemu przyjacielowi Horatio.
Polonius rozmawia z córką Ophelia. Jest przerażona, ponieważ zobaczyła Hamleta. Miał bardzo dziwny wygląd, a jego zachowanie wskazywało na silne zamieszanie ducha. Wieści o szaleństwie Hamleta latają wokół królestwa. Polonius rozmawia z Hamletem i zauważa, że pomimo pozorów głupoty, rozmowy księcia są bardzo logiczne i spójne.
Do Hamleta przybywają jego przyjaciele Rosenkrantz iGuildenstern. Opowiadają księciu, że bardzo utalentowane zwłoki aktora przybyły do miasta. Hamlet prosi ich, aby powiedzieli wszystkim, że stracił rozum. Dołączyli do nich Poloniusz, a także informuje o aktorach.
Klaudiusz pyta Guildenstern, czy zna przyczynę szaleństwa Hamleta.
Razem z królową i Poloniuszem postanawiają zorganizować spotkanie Hamleta z Ofelią, aby zrozumieć, czy z miłości do niej zwariował.
W tym akcie wygłasza swój świetny monolog "Być albo nie być" Hamleta. Relacja nie oddaje całej istoty monologu, zalecamy przeczytanie go samemu.
Książę mówi o czymś z aktorami.
Rozpocznie się prezentacja. Aktorzy przedstawiają króla i królową. Spektakl zachęcił Hamleta do grania, bardzo krótka relacja z ostatnich wydarzeń do aktorów pozwoliła im pokazać na scenie okoliczności fatalnej śmierci ojca Hamleta. Król zasypia w ogrodzie, zostaje otruty, a przestępca zdobywa zaufanie królowej. Klaudiusz nie wytrzymuje takiego spektaklu i nakazuje zatrzymać występ. Razem z królową odlatują.
Guildenstern wysyła Hamletowi prośbę od matki, aby z nią porozmawiała.
Klaudiusz informuje Rosenkrantza i Guildenstern, że chce wysłać księcia do Anglii.
Poloniusz chowa się za zasłonami w pokoju Gertrudy i czeka na Hamleta. Podczas rozmowy książę jest duchem ojca i prosi, by nie przerażać matki swoim zachowaniem, ale skoncentrować się na zemście.
Hamlet uderza mieczem w ciężkie zasłony i przypadkowo zabija Poloniusza. Objawia swojej matce straszny sekret o śmierci ojca.
Czwarty akt tragedii jest pełen tragicznych wydarzeń. Coraz więcej wydaje się, że książę Hamlet szaleje (krótkie opowiadanie o 4 aktach da bardziej precyzyjne wyjaśnienie jego działań).
Rosencrantz i Guildenstern pytają Hamleta, gdzie znajduje się ciało Poloniusza. Książę im nie mówi, obwiniając dworzan o szukanie tylko przywilejów i łask króla.
Do królowej prowadzi Ofelia. Dziewczyna oszalała z tego doświadczenia. Laertes wrócił potajemnie. On i grupa ludzi, którzy go wspierają, złamali strażników i próbowali wejść do zamku.
Horatio przynosi list od Hamleta, gdzie mówi, że statek, którym płynął, został schwytany przez piratów. Książę w niewoli z nimi.
Król mówi Laertesowi, który szuka zemsty za śmierć ojca, który ponosi winę za swoją śmierć, mając nadzieję, że Laertes zabije Hamleta.
Królowa otrzymała wiadomość o śmierci Ofelii. Utonęła w rzece.
Opisuje rozmowę dwóch grabarzy. Uważają Ofelię za samobójcę i potępiają ją.
Na pogrzebie Ofelii Laert wbiega do dołu. Tam też Hamlet skacze, szczerze cierpiąc z powodu śmierci byłego kochanka.
Po tym, jak Laertes i Hamlet idą na walkę. Raniły się nawzajem. Królowa bierze filiżankę od Klaudiusza, przeznaczoną dla Hamleta i pije. Kubek zostaje zatruty, Gertrude umiera. Broń, którą Klaudiusz przygotował, jest również zatruta. Zarówno Hamlet, jak i Laert już odczuwają skutki trucizny. Hamlet zabija Klaudiusza tym samym mieczem. Horatio sięga po zatrute szkło, ale Hamlet prosi go, by przestał ujawniać wszystkie tajemnice i oczyścić jego imię. Fortinbras poznaje prawdę i rozkazuje pochować Hamleta z honorem.
To pytanie często martwi współczesne dzieci w wieku szkolnym. Zaczynamy od sformułowania pytania. Nie ma racji, ponieważ Hamlet nie jest historią, jej gatunek jest tragedią.
Jego głównym tematem jest temat zemsty. Może wydawać się to nieistotne, ale jego esencja to tylko wierzchołek góry lodowej. W rzeczywistości "Hamlet" przeplata się z wieloma podtematami: lojalnością, miłością, przyjaźnią, honorem i obowiązkiem. Trudno jest znaleźć osobę, która pozostała obojętna po przeczytaniu tragedii. Kolejnym powodem do przeczytania tego nieśmiertelnego dzieła jest monolog Hamleta. "Być albo nie być" było wypowiadane tysiące razy, tutaj są pytania i odpowiedzi, po prawie pięciu wiekach i nigdy nie straciły ostrości. Niestety cała emocjonalna kolorystyka dzieła nie zostanie przekazana przez krótką relację. Szekspir stworzył Hamleta na podstawie legend, ale jego tragedia przerosła źródła i stała się światowym arcydziełem.
