Dane, które zapłacił za szklankęwino, jest teraz dumą z najbogatszych prywatnych kolekcji i największych muzeów sztuki. Malarstwo Modiglianiego na jakiejkolwiek aukcji przyciąga więcej uwagi niż obrazy jego współczesnych, wyższe niż te, które zostały oszacowane za jego życia. Jego rzeźby, malownicze portrety i wyraziste, zmysłowe "nu" wyróżniały się nawet wśród twórczości młodych geniuszy "paryskiej szkoły" początku wieku.
Nowoczesna definicja Modiglianiego jako ekspresjonisty wydaje się kontrowersyjna i niekompletna. Jego dzieło - wyjątkowe i unikalne zjawisko, a także całe jego krótkie, tragiczne życie.
Życie Modiglianiego zostało skomponowane przez współczesnych legend,dużo i własne fantazje. Na przykład mówił o swoich przodkach jako bogatych bankierów, "portfelach" samego papieża. I nazwał się także potomkiem wielkiego buntownika - filozofa Benedikta Spinozę, choć zmarł bezdzietnie.
Ale prawdziwe okoliczności początku życiaartysta był niezwykły. Amedeo Clemente Modigliani urodził się w 1884 roku we włoskim Livorno, w rodzinie żydowskiego kupca. Ojciec przyszłego artysty zbankrutował i do samego urodzenia Amedeo przybyli do domu komornicy wysłani przez wierzycieli. Zgodnie z ówczesnym prawem włoskim macierzyństwo uznano za nienaruszalne, a wszystkie kosztowności, w tym meble, zostały złożone na łóżku ciężarnej kobiety. Evgenia Grasen, matka Amedeo, zawsze uważała tę sprawę za zły znak dla swojego ukochanego syna.
Była dobrze wykształcona i duchowo rozwiniętaosoba i że ona obsługiwana synowi chęć angażowania się w malarstwie. Jest to związane z hobby Amedeo pojawił, jako kolejny rodzinnej tradycji, gdy usłyszała w niespójnego delirium syn, chory na tyfus, nazwiskami artystów renesansowych. Wyraźny wpływ jednego z nich - Sandro Botticelli - znaleźć sztukę w obrazach Modiglianiego dojrzały.
Od czternastego roku życia otrzymał Modiglianiedukacja artystyczna w prywatnym studiu Guillermo Michele w Livorno, Free School of Nude Painting we Florencji, Institute of Fine Arts in Venice.
W muzeach i kościołach studiuje płótna i malowidła ściennedawni mistrzowie, na wystawach - współczesne malarstwo impresjonistów i symbolistów. Wielu ludzi zaznacza swoją ogólną wysoką kulturę, czytanie. Znał na pamięć wiele wierszy - od Dantego po Verlaine.
W Wenecji początek kolejnegoModigliani. Mówią, że to tutaj uzależnił się od haszyszu, lubił mistycyzm, uczestniczył w sesjach spirytystycznych. Tutaj zaczęły przejawiać się skutki chorób wieku dziecięcego, musiał przerwać sztukę malowania w leczeniu płuc.
Na początku 20 wieku, środek ciężkości młodychartyści to Paryż. Powstało tam prawdziwe międzynarodowe stowarzyszenie artystów i poetów, które zostało poruszone nowymi pomysłami. Tam w 1906 roku przybył Modigliani.
Modi, gdy zaczęli go nazywać w Paryżu, szybko się stałJest wśród mieszkańców Montmartre. Młody przystojny mężczyzna o wytwornych manierach, ulubieniec kobiet, który mógł nosić znoszone garnitury z królewską gracją, wzbudził zainteresowanie od pierwszych minut znajomości. Wśród jego bliskich przyjaciół byli: Pablo Picasso, Diego Rivera, Marc Chagall, Maurice Utrillo - gwiazdy nowej sztuki.
Każdy z nich był w stanie powiedzieć swoje własne, nowe słowo wsztuka i osiągnięte uznanie. Abstrakcjonizm, kubizm wydawał się najlepszym sposobem wyrażenia wrażenia szybko zmieniającego się świata. Dziedzictwo Cezanne, Toulouse-Lautrec, zostało użyte w nowy sposób, wielu imitatorów pojawiło się w Matisse, Van Gogh, Gauguin. Rzadki artysta zachował swoją tożsamość w dążeniu do sukcesu i materialnego dobrobytu. To był Modi.
Oczywiście wchłonął dziedzictwo przeszłości i nowepomysły. Zapoznał się z rzeźbiarzem Konstantinem Brancusim, zainteresował się rzeźbą. Jego kamienne głowy, które nazwał "filarami czułości", mają wyraźne odniesienia do prymitywnej sztuki Afryki, która w tamtym czasie zachwycała wielu. Ale nie jest to bezpośrednia analogia masek rytualnych, mają one własną, nieziemską i oderwaną wielkość, zauważalną nawet w małych rozmiarach.
Modigliani nie ma prawie żadnych krajobrazów, nie ma martwych natur. Interesował go tylko człowiek. W wirtuozowskiej grafice i niesamowitym malarstwie szukał odbicia osobowości modelu. Malowanie Modiglianiego z nagością jest także portretem, fascynującym subtelnymi niuansami postaci. Przy pomocy złożonych kombinacji kolorów i wyrazistych linii artysta opowiada niesamowite historie o ludziach, z którymi się spotkał, wyraża uczucia do otaczającego go świata. Najmniejszy sposób na ukazanie wydłużonych, wyrafinowanych kobiecych twarzy, postaci o skomplikowanym, często bolesnym skręcie lub obróceniu ciała odzwierciedla gwałtowny charakter artysty - "próżniacy próżniacy", co niektórzy uważali za Modi.
O swoich pijanych rozpustnikach, niezliczonych kochankachprzygody, transy narkotyczne są zapamiętywane z entuzjazmem lub nienawiścią zarówno przez przyjaciół jak i zazdrosnych osób. Następnie niektórzy wyjaśnili szaleństwo Mody wraz ze świadomością krótkiego czasu jego pobytu na Ziemi. Okresowe zaostrzenia gruźlicy, długie czasy głodu, nieszczęśliwe warunki prowadziły do witalności, a Amedeo nie uchronił ich przed pogodnym życiem w starszym wieku. Jego życie zostało zniszczone przez turystów odwiedzających zadymione kafejki w Montmartre. Te legendy, często przesadzone, stały się częścią paryskiego wizerunku Modiglianiego.
Ale ten obraz jest znacznie bardziej skomplikowany. Są wspomnienia o jego uprzejmości wobec tych, którzy są w jeszcze bardziej przygnębionym stanie, o jego umiłowanej postawie wobec matki. A ilość tego, co zrobiono w ostatnich latach, mówi o inspirującej i ciężkiej pracy. Jego stały towarzysz spacerów to album pełen wirtuozerskich rysunków i szkiców.
Jego zaufanie do talentu jest uderzające.własny styl, właściwe podejście do kreatywności. Malowanie Modigliani - towary nie do sprzedaży. Żył kosztem rzadkich koneserów, którzy rozumieli jego umiejętności. Ale nie chciał zmienić swojego stylu ze względu na gusty handlowe. I wśród jego kolegów, Modigliani zyskał coraz większe uznanie.
Modi kochał kobiety. Za ostatnie grosze kupił grono fiołków na swój następny model. Podziwiał kobiece ciało na jego "nago". Kobiece portrety Modiglianiego, gdzie portretował nieziemskie twarze o migdałowych oczach bez źrenic i bez dna - deklaracja miłości.
Piękna historia randkowania z Modiglianiświetna Anna Achmatowa. W Paryżu są długie spacery, bukiety kwiatów i wierszy, pasja w elastycznych i precyzyjnych liniach ciała na rysunkach mistrza. Portret Akhmatovej Modiglianiego został przez nią zachowany jako wielki klejnot i towarzyszył mu aż do śmierci.
W 1917 roku Amedeo spotkał się bardzo młodoartysta z zamożnej rodziny, Jeanne Hebutern. Stała się cywilną żoną artysty, urodziła mu córkę, która dojrzała, napisała najbardziej prawdomówną książkę o Modiglianie. Jeanne stała się częścią legendy, pod koniec stycznia 1920 roku, wkraczając na otwarcie okna na szóstym piętrze, dzień po pogrzebie męża.
Była w ciąży z drugim dzieckiem, ale bez życiaDado nie chciał jej. Obraz Modiglianiego "Portret Jeanne Hebuthern przed drzwiami" jest jednym z ostatnich arcydzieł mistrza. Nie bez powodu niektórzy wierzyli, że artysta portretuje nie tylko przeszłość i teraźniejszość, ale także przyszłość człowieka w portretach. W przebraniu Jeanne, spokojnej pokory przyszłej matki przed przyszłością, ale w lekko napiętym geście rąk rodzi się przyszłe łopotanie skrzydeł na pożegnanie tragicznego lotu ...
Został nazwany ostatnim artystą Paryżabohemy. W licznych wierszach, prozie, filmach o Modiglianie, czasami jaskrawe momenty jego krótkiej ziemskiej podróży zostają wytarte do wulgarności. Ale najważniejszą rzeczą jest artysta z Modigliani i trudno jest zniekształcić prawdę o jego talencie, odwiecznej nowości jego szczególnego spojrzenia na życie.
