Pole elektryczne, według elementarnychreprezentacje fizyczne to nic innego jak szczególny rodzaj materialnego medium, które powstaje wokół naładowanych ciał i wpływa na organizację interakcji między takimi ciałami z określoną skończoną prędkością i w ściśle ograniczonej przestrzeni.
Od dawna udowodniono, że pole elektryczne możepowstają zarówno w bezruchu, jak iw ciałach w ruchu. Głównym sygnałem obecności tego rodzaju materii jest jej wpływ na ładunki elektryczne.
Jedna z głównych cech ilościowychPole elektryczne to pojęcie "natężenia pola". Pod względem liczbowym, określenie to oznacza stosunek siły działającej na ładunek testowy, bezpośrednio do wyrażenia ilościowego tego ładunku.
E = F / q pr.
Fakt, że oskarżenie jest procesem, oznacza, że on samnie bierze udziału w tworzeniu tego pola, a jego wielkość jest tak mała, że nie prowadzi do zniekształcenia oryginalnych danych. Natężenie pola mierzone jest w V / m, które jest warunkowo równe H / Cl.
Znany angielski badacz M. Faraday przedstawił naukową metodę graficznej reprezentacji pola elektrycznego. Jego zdaniem ten szczególny rodzaj materii na rysunku powinien być reprezentowany w postaci ciągłych linii. Następnie nazwano je "liniami siły pola elektrycznego", a ich kierunek, wychodząc od podstawowych praw fizyki, zbiega się z kierunkiem napięcia.
Linie energetyczne są niezbędne do pokazania takichJakościowe cechy napięcia, takie jak gęstość lub gęstość. W tym przypadku gęstość linii napięcia zależy od ich liczby na jednostkę powierzchni. Utworzony obraz linii sił pozwala określić ilościową ekspresję natężenia pola w jego poszczególnych sekcjach, a także dowiedzieć się, jak się zmienia.
Co ciekawe,pole elektryczne dielektryków. Jak wiadomo, dielektryki są substancjami, w których praktycznie nie ma żadnych swobodnie naładowanych cząstek, a zatem w konsekwencji nie są one zdolne do przewodzenia prądu elektrycznego. Przede wszystkim wszystkie gazy, ceramika, porcelana, woda destylowana, mika itp. Powinny być klasyfikowane jako takie substancje.
W celu określenia siły pola wdielektryczne, konieczne jest przejście przez to pole elektryczne. Pod jego działaniem związane ładunki w dielektryku zaczynają się przesuwać, ale nie mogą opuścić granic swoich cząsteczek. Kierunek przemieszczenia implikuje, że ładunki dodatnie są przemieszczane wzdłuż kierunku pola elektrycznego, a ładunki ujemne są przeciwne. W wyniku tych manipulacji w dielektryku pojawia się nowe pole elektryczne, którego kierunek jest wprost przeciwny do kierunku zewnętrznego. To wewnętrzne pole znacznie osłabia zewnętrzne, dlatego też intensywność tego ostatniego spada.
Siła pola jest najważniejszacharakterystyka ilościowa, która jest wprost proporcjonalna do siły, z jaką ten szczególny rodzaj materii działa na zewnętrzny ładunek elektryczny. Pomimo tego, że nie można zobaczyć tej wartości, możliwe jest narysowanie obrazu jej gęstości i kierunkowości w przestrzeni za pomocą rysowania linii napięcia.
