Po wojnie w 1945 r. Doszło do dewastacji w Japonii. Jednak od 1950 r. Kraj zaczął się szybko rozwijać. Jakie są powody "japońskiego cudu gospodarczego"?
Głównie rząd państwaskupił się na edukacji i wysokiej technologii. Japończycy zaczęli kupować aktualne rozwiązania na całym świecie i wprowadzać je do swojej własnej produkcji. Równolegle odbyło się szkolenie wykwalifikowanego personelu. "Japoński cud gospodarczy" byłby niemożliwy bez wysoko wykształconych specjalistów, zdolnych do pracy z nowymi technologiami przy użyciu zaawansowanych technologii.
W 1950 r. Udział przemysłu krajowego wcały kapitalistyczny świat stanowił zaledwie dwa procent. Za dwadzieścia lat - już szesnaście procent. W 1968 r. Japonia była już na trzecim miejscu (po USA i ZSRR) pod względem produkcji. W 1980 r. Kraj odepchnął Związek Radziecki.
Firmy w państwie zostały utworzone zgodnie z zasadą"społeczności". Pracownicy byli odrzucani niezwykle rzadko, szukając, przeciwnie, konsolidacji ludzi z różnymi korzyściami. Tak więc każdy pracownik czuł się częścią organizacji.
"Japoński cud gospodarczy" stał się możliwydzięki automatyzacji produkcji. Wprowadzono powszechne wprowadzenie robotów i komputerów. Pozwoliło to uwolnić wykwalifikowanych pracowników od ciężkiej pracy i przenieść ich do pracy umysłowej.
W latach 90. Japonia zdecydowanie zajęła drugie miejsce na świecie pod względem wielkości produkcji. Kraj wraz z tym stanął na pierwszym miejscu pod względem produktu narodowego brutto na mieszkańca.
"Japoński cud gospodarczy" to przede wszystkim najniższy na świecie poziom bezrobocia i inflacji.
Należy zauważyć, że szybkirozwój państwa po raz pierwszy spowolnił w połowie lat siedemdziesiątych. Było to spowodowane globalnym kryzysem (energetycznym i gospodarczym). Z uwagi na to, że kraj nie ma rezerw energetycznych, ucierpiał bardziej niż inne państwa. W czasie kryzysu pojawiły się inne problemy. Tak więc ujawniły się niedociągnięcia sfery społecznej: korupcja urzędników i niedostateczna uwaga w kwestiach zdrowia i bezpieczeństwa.
Jednak moc technologiczna Japonii pozwoliła przezwyciężyć kryzys przy minimalnych stratach. Rząd zainwestował znaczne środki w dostawy energii i ochronę środowiska.
"Japoński cud gospodarczy" doprowadził do wzrostu dobrobytu ludności w państwie, wzrostu wynagrodzeń. Pozwoliło to na poprawę jakości i kosztów produkcji.
W okresie nowego światowego kryzysu Japonia również sporo ucierpiała. Jednak pomimo gwałtownego spadku globalnego popytu na maszyny i samochody, produkcja przemysłowa nadal rosła.
Należy zauważyć, że w ostatnim półwieczukraj u władzy był pewnym zlepkiem urzędników z klasy średniej i wielkich kapitalistów, którzy tworzyli system pół-państwowy. Według naukowców nieodpowiedzialność za politykę społeczną rządu doprowadziła do kryzysu rządu. Partia Liberalna nie wypełniła swoich zobowiązań wobec ludności. W kraju bezrobocie wśród młodych ludzi zaczęło rosnąć. W rezultacie, w 2009 r., W listopadzie, wybory odbyły się w Japonii. Trzeba powiedzieć, że japońscy wyborcy są konserwatywni. Jednak ludność odmówiła zaufania Partii Liberalnej, głosując na Partię Demokratyczną.
"Cud gospodarczy Japonii" umożliwił krajowi ugruntowanie pozycji w zakresie wielkości produkcji na świecie. Ponadto kraj był w stanie uniknąć zniszczenia skumulowanego potencjału.
Dziś Japonia jest jednym z najbardziej rozwiniętych krajów, a jej ludność nadal utrzymuje wysoki standard życia.
