Historia rozwoju psychologii ("psyuhe" w per. ze starożytnym Grekiem. "dusza", "logos" - "nauka"), jako szczególna wiedza, jej korzenie sięgają IV-V wieku pne, ponieważ powstały w głębi filozofii. Starożytny mędrzec Arystoteles napisał swój traktat "O duszy", w którym udało mu się zarysować podstawowe prawa i zasady jego funkcjonowania.
Historia rozwoju psychologii jako niezależnejdyscyplina naukowa, wiązała się już z badaniami W. Wundta w XIX wieku. Od tego czasu powstały pierwsze programy stworzone przez naukowców, zorientowane na zastosowanie ogólnej metody naukowej. W związku z tym przeprowadzono eksperyment i pierwsze laboratorium, w którym główną metodą była samoobserwacja (introspekcja).
W przyszłości aktywnie zaczęła się psychologiaAby rozwinąć się, w jego ramach pojawiło się wiele kierunków, różniących się podstawowymi stanowiskami teoretycznymi, poglądami na temat nauki i metodami badawczymi.
Pod koniec XIX wieku świadomość stopniowo się rozwijałafakt, że introspekcja nie jest w stanie ujawnić głównych aspektów psychiki, ponieważ w kręgu zjawisk badanych przez psychologię jest więcej zjawisk.
W rezultacie pojawiła się doktryna Zygmunta Freuda,który stał się założycielem koncepcji psychoanalizy. Jego główne postanowienia mają na celu zbadanie nie ludzkiej świadomości, jak w pierwszym kierunku, ale jego osobowość. Dlatego podejście opiera się na takich zasadach jak: determinizm i rozwój. Szczególną uwagę zwrócono na nieświadomość jako źródło wewnętrznej aktywności.
Najpoważniejszym zamachem były nauki Watsona,który został nazwany "behawioryzmem". Psychologia w jej ramach działała jako obiektywna gałąź nauk przyrodniczych. Podmiotem jest zachowanie, przez które rozumie się całość tych mięśniowych i gruczołowych reakcji na bodźce z zewnątrz, które można zobaczyć. Dlatego główną metodą badania jest eksperyment behawioralny.
Historia rozwoju psychologii na początku XX wiekustaje się bardzo trudne. Od tego czasu zaczęła formować się duża liczba sprzecznych, konkurujących, a często niekompatybilnych paradygmatów. Była to wyjątkowa sytuacja w tworzeniu nauki, ponieważ w żadnej dyscyplinie nie było kolizji takiej liczby tak różnych paradygmatów.
Możesz z łatwością wprowadzić częściową listękierunki, które powstały w tym czasie: behawioryzm poznawczy; Psychoanaliza Adlera; dynamiczna koncepcja K. Levina; psychologia gestaltowa; opisowa psychologia Sprangera; Teoria Piageta; poglądy Wygotskiego; kilka teorii działalności; Reorientacja Bekhtereva i tak dalej.
Dlatego w ówczesnej nauce można mówićIstnieje otwarty kryzys, który nie został do tej pory zakończony. Faktem jest, że dla współczesnej psychologii charakterystyczne są różnorodne poglądy wiodących paradygmatów. Ale dzięki tak wielu konkurującym koncepcjom możliwe jest pełne zrozumienie tematu i metod w tej nauce.
Można zatem zauważyć, że historia rozwoju psychologii od tego momentu zaczęła się rozwijać. W rezultacie zarejestrowano dużą liczbę jej oddziałów.
Historia rozwoju psychologii społecznej jestdługa podróż. Ponieważ jednak ta dyscyplina powstała z dużej liczby źródeł, prawie niemożliwe jest ustalenie, na których liniach można wyodrębnić podstawowe elementy. Chodzi o wiedzę społeczną i psychologiczną.
Większość głównych kierunków nauki ukształtowano w ten sam sposób. Podobnie jest z historią rozwoju psychologii prawnej, wieku, pedagogiki i wielu innych.
