Roger Federer jest uznawany przez wielu ekspertów.najlepszy tenisista wszechczasów. On ustanowił rekordy świata w liczbie zwycięstw w turniejach Wielkiego Szlema, od wielu lat konsekwentnie zajmował pierwszą pozycję w rankingu ATP, a także był wzorcowy model uniwersalnego gracza, który potrafi grać równie dobrze na wszystkich typach powierzchni.
Podobnie jak wielu jego rówieśników, młody szwajcarski zastanawiał sięNiezrównany amerykański tenisista Pit Sampras jako wzór do naśladowania. Nic dziwnego, że Roger Federer od samego początku kariery zawodowej wolał zachowywać się jak idol. Wspaniałe dane fizyczne Rogera pozwoliły mu działać w agresywny, dominujący sposób, naprzemiennie atakując grę na linii końcowej ze stałymi wyjściami do siatki.
Wysoki Szwajcar pewnie czułsiatki, często uzupełniając kombinacje ciosami z lata, smesjami i rewersami. Następnie urozmaicił swój arsenał taktyczny, przestając polegać na ciągłych ryzykownych wyjściach, które pozwoliły mu dokonać gwałtownego jakościowego skoku w jego rozwoju i panowania na światowym tronie tenisowym.
Mocne cechy tenisisty Rogera Federera są również uważane za doskonałe forehand, aktywnie używa jednoręcznego backhandu, co jest rzadkością w nowoczesnym tenisie.
Szwajcar ma jedną z najsilniejszych rund,W innych meczach zdobył 50 asów. Jest także dobry w rundach, porusza się dobrze po boisku. Bogaty bagaż taktyczny i wysoka inteligencja gier pozwalają mu czuć się pewnie na wszystkich rodzajach nawierzchni, jedynym niewygodnym przeciwnikiem Szwajcara może być tylko Rafael Nadal, którego ciągle przegrywał w finale na kortach ziemnych.
Roger Federer urodził się w 1981 roku w Bazylei i późniejw rzeczywistości jest prawie w tym samym wieku co inna szwajcarska legenda światowego tenisa, Martina Hingis. Jednak jeśli dziewczyna wdarła się do olimpijskiego tenisa w bardzo młodym wieku i bardzo szybko zakończyła karierę, Roger stał się gwiazdą już w czasie zachodu słońca Martiny.
Niemniej jednak Federer nadal jest na poziomie młodszymprzyciągnęły uwagę specjalistów, regularnie wygrywając turnieje młodzieżowe Grand Slam. W 1999 r. Szwajcarzy znaleźli się w pierwszej setce światowych rankingów, pokonując tenisistę pierwszej dziesiątki w tym sezonie, a także zdobywając finał turnieju ATP.
Rok 2001 był dla niego naprawdę przełomowy.kiedy Rogerowi udało się wygrać swój pierwszy tytuł ATP, pokonując Juliena Bute w finale turnieju w Mediolanie. Rok później powtórzył swój sukces, pokonując Marata Safina, a ponadto wziął kilka trofeów. Te sukcesy pozwoliły młodemu Szwajcarowi wejść do pierwszej dziesiątki światowych rankingów i wziąć udział w turnieju finałowym.
Do pewnego momentu Roger Federer był jednymwielu utalentowanych graczy, ale potem udało się uzyskać status niekwestionowanego lidera światowego tenisa. W 2003 roku szwajcarski tenisista wygrał pięć tytułów ATP, a także wygrał swój pierwszy turniej z serii Grand Slam, zdobywając przewagę w finale Wimbledonu nad Markiem Phillipusisem.
Pod koniec roku brał udział w finaleTurniej ATP. Davil Nalbandian, Andre Agassi był dla niego wyjątkowo niewygodny, z wszystkimi, Federer miał ujemny bilans zwycięstw i porażek. Jednak wtedy Roger dokonał zmian w swoim stylu gry. Porzucił ideę ciągłych przejść do siatki, którą umiejętnie wykorzystywali doświadczeni gracze w tenisa, przeciwstawiając się tej kompetentnej grze kontratakowej.
Roger Federer zaczął grać więcej z tyłulinie, stale ostrzeliwując rywali potężnymi ciosami, które zaczęły przynosić pożądany rezultat. W finale finałowego turnieju ATP konsekwentnie pokonał pierwszą rakietę świata, Andy Rodic i Andre Agassi, zajmując drugie miejsce w rankingu.
Statystyki Rogera Federera w kolejnych latachzadziwia profesjonalistów tenisa. Zdobył 19 tytułów Grand Slam, od 2004 do 2008 był niezmiennie na tronie tenisowym. Rekord był taki, że przez 237 tygodni z rzędu był w czołówce światowych rankingów, aw sumie zajmował pozycję pierwszej rakiety świata przez 302 tygodnie.
Zarobiwszy sobie status gracza uniwersalnego, onczułem się dobrze na wszystkich rodzajach powłok. To prawda, że na glinianych kortach miał poważnego rywala w osobie Rafaela Nadala. Ich epicka konfrontacja na turniejach Roland Garros przeszła do historii, gdy Hiszpan pokonał Rogera w finale French Open przez kilka lat z rzędu. Dopiero w 2009 roku Federer wziął nieosiągalny wzrost, zbierając karierę Grand Slam.
Crossing the Thirty Year Frontier, Swisstenisista stracił ostrość, zawodnicy coraz bardziej mu się podporządkowali i przestał być bezwarunkowym pierwszym numerem. W ciągu ostatnich kilku lat wielu już o nim zapomniało, ale w 2017 roku Roger znalazł drugą młodość i wygrał dwa turnieje wielkoszlemowe, mistrzostwa Australian Open i Wimbledon.
