Naruszenie procesu repolaryzacji jest kolejnympatologia układu sercowo-naczyniowego, w szczególności patologia przewodzącej i pobudliwej części tkanki serca. Takie zmiany charakteryzują się przede wszystkim połączonymi zmianami w elektrokardiogramie. Najczęściej zaburzenie repolaryzacji objawia się jako ujemny (lub zlokalizowany na poziomie izolinii) ząb T w pierwszym i drugim przewodzie standardowym. Ten sam obraz, wraz z przesunięciem odcinka ST poniżej izoliny, obserwuje się zarówno w odprowadzeniach aVL, jak iw piątym i szóstym przewodzie klatki piersiowej.
Często te objawy są charakterystyczne dla dysfunkcjonalnego zaburzenia współczulnego układu nerwowego, to znaczy dla funkcjonalnej kardiopatii.
Taka kardiomiopatia objawia się jako naruszenieproces repolaryzacji tkanek mięśnia sercowego (miokardium), który może inicjować zaburzenia przewodnictwa i rytmu serca. Naruszenie procesu repolaryzacji może być spowodowane dużą grupą czynników sprawczych (etiologicznych). Wszystkie te czynniki zostały połączone w cztery grupy, w oparciu o wspólne punkty w patofizjologii procesów. Pierwszą grupę stanowią choroby prowadzące do naruszenia regulacji neuroendokrynnej układu sercowo-naczyniowego, w tym mechanizmy naruszania poziomów regulacji potasu i katecholamin. Druga grupa obejmuje wszystkie dystroficzne i zapalne zmiany w tkance mięśnia sercowego. Ponadto zakłócenie procesu repolaryzacji może być spowodowane przeciążeniem lub hipertrofią mięśnia sercowego. Ta ostatnia grupa obejmuje wtórne zaburzenia, które skutkują poszerzeniem zespołu QRS (blokada gałęzi wiązek, zespół WPW).
Najczęstsze naruszenie procesu repolaryzacjirozwija się w wyniku hipersympatykotonii. Patologia ta przejawia się we wczesnym dzieciństwie i charakteryzuje się wzrostem stężenia hormonów (adrenaliny i noradrenaliny) dwukrotnie w porównaniu z normą. W dodatku, naruszenie repolaryzacji mięśnia sercowego może nie być wywołane przez podwyższonych poziomów tych hormonów we krwi i zwiększona wrażliwość na katecholaminy tkanki serca. W rezultacie, w normalnych poziomów hormonów, nie jest kompletna wyrażona obraz kliniczny hypersympathicotonia.
Wśród przyczyn naruszenia w procesachrepolaryzacji mięśnia sercowego, największy udział w następujący: choroba wieńcowa serca, mechanizmu zagrożonych i sekwencji zaburzeniach tkanki depolaryzacja faza gmpertrofiya przepięciowych i mięśniowych komór równowagi elektrolitowej (w szczególności: - zaburzenia równowagi sodu i potasu).
Odrębna grupa zawiera niespecyficzne przyczyny. W rzeczywistości naruszenie repolaryzacji tkanki mięśniowej serca następuje w tym przypadku bez obecności widocznych obiektywnych przyczyn. W takim przypadku diagnostyka i diagnostyka różnicowa nie pozwalają na identyfikację wiarygodnych przyczyn choroby.
Takie naruszenia są coraz częściej spotykane u młodych ludzimłodzieży. Większość z tych zaburzeń ma charakter przejściowy i nie wymaga leczenia. Jednak nawet w przypadku braku leczenia, zarządzanie takimi pacjentami wymaga stałej dynamiki w danych elektrokardiograficznych. Leczenie naruszeń repolaryzacji mięśnia sercowego opiera się przede wszystkim na eliminacji wpływu czynnika sprawczego, to znaczy leczenia jest etiotropowe.
Sercem jego leczenia jest kompleksleki, składające się z hormonu kortykotropowego, anapriliny, pananginy, kokaroksylazy i preparatów witaminowych. W każdym przypadku podczas leczenia tej patologii wymagana jest obowiązkowa obserwacja pacjenta.
