"Milgamma compositum" wchodzi w skład kompleksuWitaminy z grupy B. Lek jest łączony. "Milgamma compositum", podobnie jak inne neurotropowe witaminy z grupy B, może mieć korzystny wpływ na patologię motoryczną i układ nerwowy, zwyrodnieniową i zapalną.
Składniki aktywne: chlorowodorek pirydoksyny, benfotiamina.
"Milgamma". Skład. Opis.
Drugim elementem jest rozpuszczalny w tłuszczach analogtiamina (witamina B1). B1 pełni ważną funkcję w metabolizmie węglowodanów, w cyklu Krebsa, a następnie uczestniczy w syntezie ATP (trifosforanu adenozyny) i TPP (pirofosforan tiaminy).
B6 (pirydoksyna) bierze udział w metabolizmie białek, a częściowo w tłuszczach i węglowodanach.
Fizjologiczna funkcja obu elementów składa się zwe wzajemnym wzmacnianiu działania. Tak więc, istnieje pozytywny wpływ na układ nerwowo-mięśniowy, nerwowy i sercowo-naczyniowy. Z braku B6, "Milgamma compositum" wystarczająco szybko eliminuje deficyt.
Lek jest wskazany w leczeniu nerwobólu, niedowładu twarzynerw, zapalenie nerwu (w tym, retrobulbarnom), pleksiopatię, zapalenie zwojów, polineuropatię (w tym alkoholik, cukrzycę), neuropatię. "Milgamma compositum" jest również przepisywany na lumboschialgię, radikulopatię, zespoły mięśniowo-toniczne.
Zastrzyki leku są w stanie złagodzić ból neurologiczny.
Wewnątrz leku jest przepisywany, jeśli istnieją wskazania trzy razy dziennie przez drażetkę. Czas przyjęcia od jednego miesiąca do półtora.
Wstrzyknięcie domięśniowe preparatu Milgamma powoli. W przypadku szybkiego wstrzyknięcia pacjent może poczuć silne zawroty głowy, aż do lekkiego zaniku. Może rozwinąć się zaburzenie rytmu serca, drgawki, kołatanie serca.
Ciężki ból obejmuje codzienne zastrzyki2 ml na pięć lub dziesięć dni raz dziennie. Ponadto (po złagodzeniu stanu), albo przestawiają się na użycie drażetki w środku, albo na rzadsze podawanie roztworu domięśniowo (dwa do trzech tygodni, dwa do trzech razy na tydzień).
Stosowanie leków może wywołać duszność, pokrzywkę, obrzęk Quinckego, trądzik, wstrząs anafilaktyczny, zwiększone pocenie się. W rzadkich przypadkach odnotowano tachykardię.
Przeciwwskazane "Milgamma" w dzieciństwie, ze zdekompensowaną niewydolnością serca, z nadwrażliwością, laktacją, w okresie prenatalnym.
W przypadku przedawkowania leku (drażetki), konieczne jest umycie żołądka, prowadzenie leczenia objawowego, weź aktywny węgiel.
Skuteczność B6 w dawce terapeutycznej może być obniżona przez lek Lewodopa.
Podczas interakcji z D-penicylaminą, cykloseryną, sulfonamidami, norepinefryną, adrenaliną, działanie pirydoksyny może się zmniejszyć.
Roztwory zawierające siarczany mogą całkowicie rozpuszczać tiaminę. W obecności produktów powstałych w wyniku rozkładu witaminy B następuje inaktywacja innych witamin.
Tiamina jest niekompatybilna z chlorkiem rtęci, utleniającymskładniki, węglan, jodek, kwas garbnikowy, octan, cytrynian żelaza-amonu, pirosiarczyn, dekstroza, benzylopenicylina, ryboflawina, fenobarbital.
Przyspieszenie niszczenia składnika wywołuje miedź. Aktywność tiaminy również spada wraz ze wzrostem pH (więcej niż trzy).
Wielu specjalistów uważa "Milgamma" za "złoty"standard "w terapii angiopatii i polineuropatii o charakterze cukrzycowym. Ze względu na zawartość lidokainy w roztworze do wstrzykiwań, podawanie leku jest praktycznie bezbolesne.
W leczeniu "Milgamma compositum" pełne złagodzenie bólu stwierdzono w 30-60% przypadków z zalecaną dawką terapeutyczną po sześciu tygodniach leczenia.
